Main Menu

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Ω πατρίδα Ελλάδα, Ελλάδα!


Χθες παρακολούθησα τα μικρά μου, στο νηπιαγωγείο, στη γιορτή για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, με περισσή περηφάνια να απαγγέλλουν τα ποιήματά τους, να κάνουν παρέλαση, να τραγουδούν με όλη τη δύναμη της παιδικής τους φωνούλας! Και στο τέλος, τα είδα να στέκονται σοβαρά, σε στάση προσοχής και να λένε τον εθνικό ύμνο! Πόσο μα πόσο συγκινήθηκα! Γιατί τα δύο αστεράκια μου, απέδωσαν τιμή στα φυλαχτά της πατρίδας μας, κρατούσαν θαρρετά τις σημαίες τους και φώναζαν ενθουσιασμένα...


Και κάπου εκεί στις πίσω θέσεις, στα παρασκήνια των γονιών, άκουσα μία συζήτηση που με θύμωσε τόσο πολύ... και που δυστυχώς μου θύμισε για άλλη μια φορά την κατάρα του γένους μας. Η αφορμή ασήμαντη. Η ουσία σημαντικόταστη!!! Συγκλονίστηκα ακόμη μια φορά από την μικρότητα αυτού του κόσμου που ζούμε! Σείστηκαν τα μέσα μου και άρχισα να αναρωτιέμαι πως θα επιβιώσουμε σαν λαός με αυτές τις μικροαστικές αντιλήψεις που κουβαλάμε... Θύμωσα με όλους και πρωτίστως με τον εαυτό μου που δεν μίλησα και ας μην με αφορούσε άμεσα! Μόνο έμμεσα! Δεν θα σας πω ακριβώς τι ειπώθηκε... Θα σας πω όμως τις απορίες που μου γεννήθηκαν μετά από όσα άκουσα...


evzones
Από την παρέλαση των Ευζώνων στο Σύνταγμα!

Από πότε το να είσαι περήφανος που είσαι Έλληνας σε κατατάσσει αυτόματα στην ακροδεξία μερίδα και σε κάνει φασίστα;
Από πότε το να θέλεις να τιμήσεις τη χώρα σου, να πας στην παρέλαση με το παιδί σου και να κρεμάσεις την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι σου σε κάνει οπαδό της Χρυσής Αυγής; 
Πότε η ελληνική σημαία έγινε σήμα του συγκεκριμένου κόμματος και απαγορεύεται να την τιμούν οι πολίτες αυτής της χώρας, από φόβο μην παρεξηγηθούν;
Από πότε πρέπει να δέχομαι εγώ όλους τους άλλους για τη διαφορετικότητά τους και όχι όλοι οι άλλοι εμένα για τη δική μου;
Από πότε πρέπει να σέβομαι εγώ τις θρησκείες των άλλων και όχι οι άλλοι τη δική μου;
Από πότε πρέπει να σκύβω το κεφάλι και να μην διδάξω στα παιδιά μου ότι αυτό που κράτησε ενωμένους τους Έλληνες 400 χρόνιας σκλαβιάς ήταν η θρησκεία, η πατρίδα και η οικογένεια;

εύζωνες
Φουστανέλα και τσαρούχι!

Θυμώνω απίστευτα με την στενομυαλιά των ανθρώπων! Δέχομαι και σέβομαι την προσωπικότητα, τη μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητα του καθενός όμως δεν δέχομαι με τίποτα να με τσαλαπατούν και να με ταπεινώνουν! Ιδεολογικά δεν έχω καμία σχέση με τον ακροδεξιό χώρο... Είμαι όμως Ελληνίδα, περήφανη εγγονή ενός παππού που πολέμησε στον πόλεμο του '40 (και μετά σε ότι χειρότερο πέρασε αυτή η χώρα, τον εμφύλιο) και έχω την τιμή και τη χαρά να έχω μάθει κάποια πράγματα από πρώτο χέρι! Αισθάνομαι ότι έχω χρέος να αποδώσω στους ανθρώπους που πολέμησαν για την ελευθερία μου, την τιμή που αρμόζει! Αρνούμαι στον βώμο της παγκοσμιοποίησης να ξεχάσω ποια είμαι! Γιατί εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, μεγάλωσα σε μια οικογένεια που είχε έναν ήρωα! 

Και αν χαίρομαι για κάτι σήμερα, είναι ότι ο καημένος ο παππούλης μου, ευτυχώς πέθανε εγκαίρως, πολύ πριν αρχίσει αυτή η κατρακύλα και δει την αγαπημένη του πατρίδα σε αυτά τα χάλια!


greek flag
Η σημαία της Ακρόπολης.

Σε πείσμα λοιπόν των καιρών μας, εγώ και στην παρέλαση θα πάω και σημαία θα βάλω στο μπαλκόνι μου και ας χαρακτηριστώ ενθικίστρια (αν είναι δυνατόν)! Και θα μάθω στα παιδιά μου, όσο καλύτερα μπορώ, την Ιστορία αυτού του τόπου, και θα τα διδάξω να αγαπούν την πατρίδα τους και να τιμούν τα σύμβολά της! Το οφείλω στον παππού μου και σε όσους αγωνίστηκαν για να μπορώ να μιλάω και να ζω ελεύθερα! Ίσως αν το κάναμε όλοι αυτό, αποφεύγαμε στο μέλλον περιστατικά όπου νέοι, οργισμένοι άνθρωποι καίνε τη σημαία της ίδιας τους της χώρας!

Θα σας αφήσω με ένα μικρό απόσπασμά της Ρωμιοσύνης, του αγαπημένου Γιάννη Ρίτσου! Επειδή και η δική μου καρδιά δε βολεύεται παρά μόνο στο δίκιο...

"Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, 
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο..."



 Clelia!






13 σχόλια:

  1. Μπορεί να ακουστεί κλισέ αλλά έχω την αίσθηση πως τούτους τους καιρούς επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ να έχουμε την πατρίδα ψηλά στην καρδιά και την σημαία στα μπαλκόνια μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η πατρίδα είναι όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι
    που την κάνουν στιγμές-στιγμές να δακρύζει..
    Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρόνια Πολλά Κλειώ μου! Χρόνια πολλά περήφανη Ελληνίδα . Εύχομαι τα παιδιά μας να ζουν σε μια χώρα που θα αγαπούν, θα τιμούν και θα είναι υπερήφανα για αυτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι να πω τώρα για όλους αυτούς που σε δικαίως σε σύγχυσαν! Δεν θέλω να φανταστώ τι ακριβώς είπαν... Εγώ πάντως είμαι πολύ περήφανη για το ότι είμαι Ελληνίδα και θέλω και τα παιδιά μου να είναι! Μπορεί να μην έχω σημαία στο μπαλκόνι μου αλλά νιώθω περήφανη όταν διαβάζω για την ιστορία αυτού του τόπου. Νιώθω συγκινημένη όταν βλέπω παρελάσεις, όμως λυπάμαι όταν τα παιδιά που κάνουν παρέλαση δεν είναι το ίδιο περήφανα! (τουλάχιστον αυτό δείχνουν με το τρόπο που κάνουν παρέλαση). Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα! Kathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κλειώ μου είσαι μέσα στο μυαλό μου!! Αυτά σκεφτόμουν το πρωί. Στάθηκα σε μία πρότασή σου "Από πότε πρέπει να δέχομαι εγώ όλους τους άλλους για τη διαφορετικότητά τους και όχι όλοι οι άλλοι εμένα για τη δική μου;"
    Ακόμα και στο σχολείο δεν γίνεται αυτό που γινόταν όταν πήγαινα εγώ, ακόμα και το πιο απλό, τα τραγούδια στις γιορτές έχουν εκμοντερνιστεί λες και αυτή η ξενομανία που μας έχει πιάσει είναι ότι καλύτερο. Και μετά ακούς διαφορους να λένε:νιώθω ότι γεννήθηκα σε λάθος χώρα. Και όταν απαντάς:γιατί δεν πας εκεί που νομίζεις ότι έπρεπε να γεννηθείς, σου λένε, μα εδώ είναι ο τόπος μου...
    Πάμε καλά? Δεν ξέρουμε τι θελουμε, νομίζουμε πως το να κρύβουμε τις απόψεις μας θα μας κάνει αρεστούς στο ευρύ κοινό, αλλά δεν θα είμαστε αρεστοί στο ευρύ κοινό.
    Ε, λοιπόν σημαία κάθε χρόνο θα βάζω και θα μλαθω στα παιδιά μου ποιος ήραν ο Κολοκοτρώνης και ο Καραισκάκης όχι όμως όπως τα μαθαίνουν στα σχολεία. Αν μη τι άλλο και ο δικός μου παππούς πολέμησε το '40 για να είμαι εγώ ελεύθερη (ή έτσι νομίζω) σήμερα. Αποδίδουμε φόρο τιμής έτσι.
    Σόρρυ για το κείμενο αλλά απλο το πρωί είμαι μέσα στα νεύρα για τέτοια που άκουσες και εσύ σήμερα. Δεν είμαστε εθνικιστές, αλλά Έλληνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω με το σκεπτικό σου καθώς και θα συμμεριστώ την οργή και τον θυμό σου όπου αυτό το διάστημα νιώθω ότι ξεχειλίζει από εμένα προσωπικά... Κριτική στο κάθε τι, άποψη και κακία και κανένα ίχνος ενότητας και συμπόνιας. Τέλος να προσθέσω: «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές» Διονύσιος Σολωμός (1789-1857)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο κείμενο, συμφωνώ απόλυτα τόσο με σένα όσο και με την Τζίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με άγγιξες σε μια ευαίσθητη χορδή μου! Την έχω βιώσει κι εγώ πολλές φορές αυτή την οργή. Ο παππούς μου και η γιαγιά μου πολέμησαν επίσης το '40 και δυστυχώς και στον εμφύλιο. Δεν ντρέπομαι να πω ότι μόνο δεξιών πεποιθήσεων δεν είμαι. Αλλά την αγαπώ την Ελλάδα, ανατριχιάζω όταν ακούω τα μικρά μου να λένε ποίημα, καμάρωσα σήμερα τον Μανούλη μου στην παρέλαση και χθες στην γιορτή του νηπιαγωγείου τα δάκρυα μου έτρεχαν ποτάμι όταν τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο. Όσο για τη σημαία ανεμίζει περήφανη στο μπαλκόνι μου! Νιώθω κι εγώ ότι το να διδάξω στα παιδιά μου την ιστορία μας είναι ένα χρέος απέναντι στον παππού μου που δεν βολεύτηκε, δεν κοίταξε το συμφέρον του, που αγάπησε το κοινό καλό!
    Την καπηλεύτηκαν την αγάπη για την Ελλάδα και μας έκαναν να νιώθουμε σαστισμένοι απέναντι της Κλειώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τα είπες όλα! Ότι ακριβώς σκέφτομαι αυτές τις μέρες! Να είσαι περήφανη για τα παιδάκια σου! Αγαπάω τη χώρα μου και θα την υπερασπιστω όπως μπορώ. Είναι η χώρα που γεννησα και μεγάλωνω τα παιδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κλειώ μου, τους ίδιους προβληματισμούς εξέφρασα και εγώ χθες στο κείμενο που έγραψα στο μπλογκ μου
    https://momyof6.wordpress.com/2016/03/24/%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1/
    και πραγματικά νιώθω χαρά και "παρηγοριά" που δεν είναι, τελικά, λίγοι αυτοί που σκέφτονται τα ίδια.
    Όχι, τίποτα δεν πρέπει να παραδώσουμε, σε εκείνους που θέλουν να χαρακτηρίσουν την αγάπητην πατρίδα μας ως "εθνικισμό".
    Δεν αγαπούμε τον πόλεμο, αλλά οφείλουμε να τιμούμε όσους αγονίστηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
    Το χρωστούμε στα παιδιά μας, το χρωστούμε στους προγόνους μας.

    Πολύ όμορφο κείμενο, πάω να προσθέσω τον σύνδεσμό σου κάτω από την ανάρτησή μου.

    Χρόνια πολλά και ελεύθερα!
    με την αγάπη μου,
    Αλεξία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κλειω μου τα ίδια ακριβώς αισθάνομαι κι εγώ και το κείμενο σου με αντιπροσωπεύει! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να τα μεγαλώσεις να είναι περηφανα ελληνόπουλα και ας κατρακυλαει η πατρίδα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κλειώ μου πόσο δίκιο έχεις και πόσο συμμερίζομαι ότι έγραψες. Άλλωστε δεν μας έμειναν και πολλά πράγματα για να νιώθουμε περήφανοι και σίγουρα ένα από αυτά είναι αυτή η ευλογημένη γη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η αγάπη και η τιμή προς την πατρίδα και τους ήρωές της δεν σε κανει φασίστα...σε κάνει πατριώτη ! Ο φασισμός δεν είναι χαρακτηρισμός τρόπου που σέβεσαι τον τόπο σου, αλλά χαρακτηρισμός συμπεριφοράς προς άλλους λαούς και πληθυσμιακές ομάδες...
    Ως εκ τούτου...με τον κάθε αγράμματο και ανεγκέφαλο δεν θα εκνευριστώ !
    Ζήτω η 25η Μαρτίου και χρονια πολλά στον τόπο μας !
    Καλή σου μέρα κορίτσι μου !
    Να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή