Main Menu

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Μαμά ηρέμησε! Πάρε μια βαθιά ανάσα!


Εντάξει το ότι δεν είμαι τον τελευταίο καιρό στα πολύ καλά μου, σας το είχα πει εδώ.  Τίποτα σοβαρό, απλά τρώγομαι με τα ρούχα μου! Τα νεύρα τσίτα και η διάθεση στο ναδίρ!
Anyway, αυτό είχε σαν συνέπεια, τις τελευταίες μέρες, να είμαι πιο ευερέθιστη στο σπίτι, κάποιες φορές να είμαι δυστυχώς λίγο απότομη και να μην σηκώνω γενικά και πολλά πολλά! (Μεταξύ μας, ξέρω πως αυτό δεν είναι δικαιολογία).

Ο husband, που με ξέρει, κάνει υπομονή και δεν δίνει σημασία, γιατί σου λέει πόσο θα κρατήσει; Μια, δυο, τρεις μέρες και θα της περάσει! (Αμ δε... κράτησε κομμάτι παραπάνω αλλά ας μην το κάνουμε θέμα!) Τα μικρά μου όμως, κάνουν ότι μπορούν για να με βγάλουν έξω από τα ρούχα μου, και τα καταφέρνουν θαυμάσια!!! (Ευκολάκι γιατί αυτές τις μέρες δεν χρειάζεται και καμία φοβερή υπερπροσπάθεια)

Εεεε, υπομονή, υπομονή , υπομονή αλλά προχθές το βράδυ όταν τους είπα για εικοστή έκτη φορά να μαζέψουν τα παιχνίδια τους και να ετοιμαστούν για ύπνο... και είδα ότι με γράψανε κανονικότατα και αυτή την εικοστή έκτη φορά, κάτι έπαθα! Μου γύρισε η βίδα να το πω, σεληνιάστηκα να το πω, τους τα είχα μαζεμένα να το πω, εκτροχιάστηκα θα το πω γιατί τους πάτησα ένα μάλωμα  που πρέπει να με άκουσαν μέχρι την κεντρική πλατεία, 6 τετράγωνα παραπάνω! Με ακούσατε και εσείς; (Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι τόσο πολύ για αυτό!)

Εννοείται πως οι φωνές μου δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα! Τα μικρά εξακολουθούσαν να θέλουν να παίξουν και άλλο, και να μην κοιμηθούνε από τόσο νωρίς! (9.30 το βράδυ ήταν! Μεταξύ μας δεν το θεωρώ και τόσο νωρίς, γιατί την άλλη μέρα καταλήγω να τους τραβάω από τα πόδια προκειμένου να σηκωθούν για να πάνε σχολείο, αλλά ας μου εξηγήσει κάποιος πως κάθε φορά την ώρα που τους λες να ετοιμάζονται για ύπνο, σου απαντούν ότι μόλις στήσανε το παιχνίδι και εσύ η κακιά Cruela Devil τους το χαλάς, ε;).

Για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω πως οι φωνές ποτέ δεν έχουν αποτέλεσμα! Το ξέρω ότι με τις φωνές πάντα εγώ βγαίνω χαμένη! Χάνω το δίκιο μου! Κλείνει σε χρόνο dt η φωνή μου, έχω τύψεις και με πιάνει και πονοκέφαλος (καρατσεκαρισμένο!). Ούτε και μου σαν τρόπος διαπαιδαγώγησης! Για να είμαι ειλικρινής, η μέθοδος που έχω δει να έχει άμεσα αποτελέσματα και πάντα προτιμώ,είναι η συζήτηση! Να τα πάρω με το καλό, να το συζητήσουμε, να τα "πιάσω" λίγο στο φιλότιμο μπας και πετύχουμε τον στόχο! Λέμε τώρα...

Υπάρχουν όμως κάποιες, σπάνιες, ρημαδοφορές που τι να πω... φτάνω στο αμήν! Τα αποτελέσματα τότε είναι ολέθρια, ο τόνος της φωνής μου ανεβαίνει καλπάζοντας τις κλίμακες του πενταγράμμου και φτάνω να ακούγομαι, καλή ώρα, ως την πλατεία! Εκείνες τις συγκεκριμένες στιγμές, εκείνη την κυρία που τσιρίζει σαν υψίφωνος σε όπερα, ακόμη και εγώ η ίδια, δεν την αναγνωρίζω! Αλλά η τσιρίδα, τσιρίδα! Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! (τα παιδιά μου πάντως όχι, ευτυχώς ή δυστυχώς συνεχίζουν το παιχνίδι αμέριμνα).

Κάπως έτσι λοιπόν, συνέβη και προχθές και άρχισα να τους μαλώνω με έντονο τρόπο... και έλεγα, έλεγα, έλεγα και σταματημό δεν είχα, ενώ συγχρόνως από μέσα μου σκεφτόμουν: Καλέ εγώ είμαι αυτή που τα λέει όλα αυτά; Με αυτό τον τρόπο; Σε αυτόν τον τόνο; Και κάπου εκεί, πάνω στον εξάψαλμο, με διακόπτει η μικρή μου Νεράιδα, με κοιτάει στα μάτια και μου λέει με ήρεμο αλλά συγχρόνως επιτακτικό τρόπο:

Μαμά! Μαμά σταμάτα!  Ηρέμησε! Πάρε μια βαθιά ανάσα! 

Γκντούπ!!! Περιττό να πω ότι εκείνη την ώρα, ήταν σαν να μου έδωσε σκαμπίλι και να συνήρθα! Σείστηκα συθέμελα! Ποιος μου μίλησε τόσο όμορφα και λογικά... το μικρό μου πεντάχρονο κοριτσάκι; Που έμαθε να λέει τέτοιες κουβέντες: Πότε και πως έμαθε να τις χρησιμοποιεί τόσο σωστά!

Η μικρή μου Νεράιδα επί τω έργω! Μην σας κάνει εντύπωση για εμάς το τριώδιο άνοιξε από τα Χριστούγεννα!

Η ηρεμία της μικρής σε συνδυασμό με την αθωότητα στη φωνή της, με συντάραξαν! Οι τύψεις μου χτύπησαν κόκκινο. Ξέρετε τώρα τα γνωστά της μάνας! Τι μάνα είμαι εγώ; Η χειρότερη του κόσμου! Γιατί τα μάλωνα, καλέ τι θέλανε τα έρμα, να παίξουν λίγο ακόμη, και αν δεν παίξουν τώρα πότε θα παίξουν; κλπ. Διάφορα τέτοια ρητορικά ερωτήματα τριγυρνούσαν στο κεφάλι μου!

Λίγο ο τρόπος που με έβαλε η μικρή στη θέση μου, λίγο οι τύψεις μου, ε να μην μακρηγορήσω, με αυτά και με κείνα με τούμπαραν και κοιμήθηκαν στις 11.00 το βράδυ παρακαλώ, και αν κάποιος αναρωτιέται... Ναι την άλλη μέρα τους τραβούσα πάλι από τα πόδια για να ξυπνήσουν! Εγώ από την άλλη όπως ήταν αυτονόητο, όλο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι από τις τύψεις και τις ενοχές!!!

Και σαν κερασάκι στην τούρτα, την επόμενη μέρα καταρρίφθηκε, με συνοπτικές διαδικασίες, και η τελευταία μου παρηγοριά! Γιατί το προηγούμενο βράδυ, για να απαλύνω λίγο τις τύψεις μου, είχα σκεφτεί ότι δεν μπορεί, κάποια καλή δουλειά έκανα σαν μάνα, αφού έμαθα στο παιδί μου να μιλάει τόσο όμορφα, ήρεμα και στοχευμένα!
Ρωτάω λοιπόν περιχαρής, η δόλια μάνα," Νεφελάκι μου που σκέφτηκες χθες και μου είπες τέτοια κουβέντα!" Για να πάρω την απάντηση καταπέλτη, "Μα μαμά είναι κάτι που λέει η Τίνκερμπελ στην φίλη της, την Ροζέτα!" (Αχ αθάνατε Ντίσνεϊ )!!!

Οπότε αν στο μέλλον το μικρό σας ξεστομίσει την ατάκα "Μαμά ηρέμησε και πάρε βαθιά ανάσα" ή κάτι αντίστοιχο, μην βιαστείτε να δώσετε τα εύσημα στον εαυτό σας! Καλύτερα ξεψαχνίστε τις ταινίες Ντίσνεϊ!

Love,
Clelia!!!

31 σχόλια:

  1. Οκ....δεν θα σχολιάσω το κείμενο γιατί δεν με "συμφέρει"....είμαι κι εγω από αυτες που κάνω υπομονη...φουσκώνω...φωσκώνω...και μπάαααααααααααααααμμμμμμμμ...............και μετα οι ίδιες σκέψεις πάντα.....(η κακια μανα....η ηλήθια....η άθλια συμπεριφορά μου....κτλ)
    Άπαιχτη η μικρή σου όμως...!!! Ακουσε την ατάκα, την επεξεργάστηκε και την "πέταξε" την κατάλληλη στιγμη!!!!! χαχαχα Δεν παιζονται τα μικρά λεμεεεεεεεεεεεεε!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Γιώτα τουλάχιστον απ' ότι καταλαβαίνω δεν είμαι μόνη! Η μικρή μου πραγματικά δεν παίζεται! Πετάει τρελές ατάκες και μας στέλνει όλους!!! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  2. Αααχ! Πονεμένο θέμα και το μόνο που μπορώ να κάνω ειναι να στειλω αγωνιστικούς χαιρετισμούς!!! Ενα θα σου πω, το Σεπτέμβρη έβγαλα καλο στις φωνητικές χορδές απο τις απότομες εναλλαγές έντασης και έκτοτε την ειδα αλλιώς και κυρίως συζητάμε. Παρόλα αυτά, αν καμία μέρα με ακούσεις μέχρι τη Σαλονίκη, βάλε τη νεράιδα να φωνάξει δυνατά να πάρω βαθειά ανάσα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτο με τις τύψεις και να μένεις ξαπγρυπνη το βράδυ να το εχω ζήσει πόσες φορές;;;;; Μμμμμμ, πολλές.
    Αλλα (σίγουρα και εσυ) ζούμε και παρα πολλα ωραια που μας κάνουν να χαμογελάμε κρυφά με τα καμάρια μας και να χαιρόμαστε που είμαστε μαμάδες!!!
    Φιλιά
    Καίτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται πως ζούμε πολλά ωραία! Δεν το αλλάζω με τίποτα!!! Καμιά φορά λέω να έχω μαγνητοφωνάκι για να καταγράφω όσα λέει το απίστευτο στόμα τους! Δυστυχώς με τον καιρό τα ξεχνάω!

      Διαγραφή
  4. Μαριαλένα μου, μου δίνεις κουράγιο! Συζήτηση και πάλι συζήτηση και εγώ είμαι υπέρ! Απλά είναι εκείνες οι ρημαδομέρες... Νομίζω πως αυτή η ατάκα πάντως θα με στοιχειώσει! χαχαχα!!!Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. όλες οι συμπεριφορές είναι ανθρώπινες καθώς και η συγνώμη. Σε όλες έχει συμβεί αυτή η έκρηξη και θεωρώ θα συμβεί ξανά. Σκοπός είναι να την περιορίσουμε όσο μπορούμε βρίσκοντας τα πραγματικά βαθύτερα αίτια καθώς σίγουρα δεν είναι το ότι δεν πάνε για ύπνο τα παιδιά...και αφού το δουλέψουμε θα προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο. Μου έχει συμβεί αρκετές φορές και το έχω μετανιώσει και της έχω ζητήσει συγνώμη εξηγώντας γιατί οδηγήθηκα σε αυτό. Ότι δηλαδή γύρισα κουρασμένη από την δουλειά και με εκνεύρισε που ενώ της ζητούσα να φάει το φαγητό της εκείνη έκανε τα δικά της πχ... Ωραίο άρθρο και δεν υπάρχει μάνα που δεν θα το έχει βιώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου αγαπημένο, έτσι ακριβώς!!! Αυτό που θέλω και προσπαθώ είναι να μειώσω στο ελάχιστο τις φορές που θα ξανασυμβεί! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  6. τελικά όλες οι μανάδες πρέπει να παίρνουμε το ίδιο manual φεύγοντας απ' το μαιευτήριο.. χαχαχαχαχαχα
    πρώτα τσιρίζουμε και μετά - για όσο θα ζούμε - και θα το θυμόμαστε έχουμε τύψεις κι ενοχές.. (είμαστε τρελές) χαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τζινάκι, ξέρεις πόσες φορές το ευχήθηκα να υπήρχε ένα manual!!!

      Διαγραφή
  7. Όπως τα λέει η Τζινα, χαχα! Ανάσα βαθιά και απομάκρυνση λειτουργεί για μένα! Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου μετά από υποδείξεις της κόρης μου, το θέμα αυτό με την αναπνοή το δουλεύω!!! χαχαχα!

      Διαγραφή
  8. Κι εγώ να μπω στο κλαμπ.
    οκ μαμάδες δεν είμαστε τέλειες... άλλωστε αν ήμασταν νομίζω θα πλήτταμε μέσα στη τελειότητα μας... φυσικά αυτό δεν είναι δικαιολογία..
    Μια τακτική που ταιριάζει σε εμένα και στα παιδιά μου είναι να μη δώσω κ τόση σημασία σε ότι κάνουν... δε σας αρέσει το φαί; μη φάτε! κ το βράδυ το ίδιο θα έχει... δε μαζεύεται παιχνίδια, περιμένετε να φέρω μαι κούτα να τα χώσουμε στην αποθήκη μιας και δε τα χρειάζεστε... κι αν κόμη είμαι τόσο κουρασμένη είμαι ικανή αν μείνουν όλα μες τη μέση και να δικαιολογηθώ από πάνω ότι το σπίτι μας έχει άποψη....
    όσον αφορά τις τύψεις δε κάνω καν σχόλιο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την τακτική σου, που μου αρέσει πάρα πολύ, την ακολουθώ και εγώ! Και τολμώ να πω πως έχει αποτελέσματα! απλά είναι που έρχονται δυστυχώς κάποιες φορές που ξεφεύγω! Για αυτές τις φορές πρέπει να κάνω κάτι!

      Διαγραφή
    2. ναι... όλοι γι αυτες τις ρημαδοφορές πρέπει να κάνουμε κάτι...

      Διαγραφή
  9. Πιστεύω ότι για αυτές τις εκρήξεις μας, υπάρχουν βαθύτεροι λόγοι και αιτίες. Το παιδί που δεν κοιμάται είναι απλά η αφορμή για να ολοκληρωθεί η έκρηξη. Οπότε την επόμενη φορά που θα μας έρθει να ουρλιάξουμε ας κάνουμε αυτό που που πολύ σωστά λέει η μικρή σου νεράιδα, ας χαλαρώσουμε και ας πάρουμε μια ανάσα. Έχει πάντως δίκιο, βοηθάει πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Αθηνά μου! Ποτέ δεν φταίνε τα έρμα τα παιδάκια μας! Πάντα είναι απλά η αφορμή! Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Σε όλους μας έχει συμβεί αυτό! Φιλάκια πολλά στη μικρή νεράιδα που κατάφερε να σε ηρεμήσει με μαγικό τρόπο! Φιλάκια και σ εσένα που είσαι μια γλυκιά μανούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις πάντα τον τρόπο με τα σχόλια σου να μου αφήνεις μια γλύκα... Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

      Διαγραφή
  11. χαχα πονεμένο θέμα, έθιξες Κλειώ μου!Να ήξερες μόνο πόσες φορές "βγαίνω από τα ρούχα"? Πολλές, πίστεψε με! Τα παιδιά είναι από τη φύση τους χειριστικά! Πότε ασυναίσθητα πότε ηθελημένα, μας σπάνε τα νεύρα με τη συμπεριφορά τους! Σε καταλαβαίνω απόλυτα λοιπόν... η συμβουλή της κορούλας σου, είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε όταν νιώθουμε ότι θα εκραγούμε! Βέβαια δεν πιάνει πάντα, έχω να σου πω... τα φιλιά μου καλημέρα και καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου , μου δίνεις κουράγιο!!! Πίστευα πως μόνο έγω το έχω αυτό με το να βγαίνω από τα ρούχα μου! Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  12. Συμφωνώ ότι όλες οι μαμαδες έχουμε βιώσει αντιστοιχη στιγμή και μετά μας πνιγούν οι τύψεις! Αυτό που λέω στον εαυτό μου είναι:αν τα παιδιά μου ήταν μεγάλοι άνθρωποι θα τους φωναζα έτσι? Όχι, αυτό με συγκρατεί κάπως για να μην ξεσπασω. Φιλια γλυκιά μανούλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το προσπαθήσω το κόλπο σου!!! Πρέπει να δοκιμάσω νέους τρόπους αυτοσυγκράτησης!!! Εκτός από τις ανάσες της μικρής μου !!! Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  13. Η δικιά μου γενικά είναι αρνάκι, αλλά με έχει κάνει έξω φερνών. Γράψε χθεσινά περιστατικά:
    1. Πήρε το κουτί του καφέ το άνοιξε και της έπεσε από τα χέρια
    2. Πήρε το χαρτί κουζίνας (μόλις το εθχα ανοίξει) και το έφτασε λίιιιιγο πριν το τέλος
    3. Πήρε το σελοφάν τροφίμων και το έκανε μικρά μικρά μπαλάκια. Όλο αυτά σε ελάχιστα δευτερόλεπτα απουσίας μου...πως τα καταφέρνουν;
    Το κόνο που έκανα και τις 3 φορές ήταν να την αγριοκοιτάξω. Έσκυψε το κεφάλι, εντάξει μόνο τη μία φορά, τις άλλες δύο φρόντισε να εξαφανιστεί. Και κστάλαβα ότι αφού δεν της φώναξα ήμουν και εγώ πιο ήρεμη στο να το συζητήσουμε. Πάντως η μικρή σου μυαλόοοο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα ακόμα γελάω!!! Το σελοφάν μικρά μπαλάκια!!! Η μαμά μου λέει κάτι σοφό! Αν τα ακούς πολύ ήσυχα να ξέρεις κάτι σκαρώνουν! Ισχύει πάντα!!!

      Διαγραφή
  14. Καλά αυτό το μικρό θα σας τρελάνει με το στοματάκι του! Πάντως νομίζω πως όλες οι μαμάδες το περνάμε αυτό! Προσωπικά όταν ξεφεύγω και μάλιστα όταν έχω άδικο ζητάω συγνώμη. Μια αγκαλιά και μια συγνώμη νομίζω όλα τα κάνει να διαλυθούν! Στο κάτω κάτω μόνο εκείνα θα ζητάνε συγνώμη;
    Kathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήδη μας τρελαίνει με αυτά που λέει! Να δω τι θα κάνουμε άμα πάει στην εφηβεία!!! Ο Θεός να μας φυλάει χαχαχα!!!

      Διαγραφή
  15. Κατ'αρχάς εγώ να ξέρεις γελούσα όσο διάβαζα! Μη θυμώσεις! :P
    Εγώ Κλέλια δεν είμαι μανούλα αλλά άνθρωπος είσαι κι εσύ! Λογικό δεν είναι να παίζουν τα νεύρα σου κάποια στιγμή; Δεν νομίζω ότι πρέπει να τα βάζεις με τον εαυτό σου, όλοι ξεφεύγουμε και το χάνουμε λίγο καμιά φορά, αλλά είναι μες στο πρόγραμμα!
    Το θέμα είναι να έχουμε κάποιον να μας επαναφέρει όταν δεν είμαστε στα καλά μας και να μη χολοσκάμε! Ό,τι καλύτερο μπορείς κάνεις και είμαι σίγουρη!
    Όσο για τη μικρή, είναι απίστευτο πόσες ατάκες ακούνε από δω κι από κει και τους μένουν. Και μετά τις ξεφουρνίζουν και μένεις άναυδος!
    Φιλιά, καλό βράδυ και ψυχραιμία! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαίρη μου πολύ χαίρομαι που γελούσες!!! Τουλάχιστον κάποιον διασκέδασα! Όσο για τα μικρά, είναι όπως τα λες! Ακούν χίλια δύο και την κατάλληλη στιγμή τσουπ στα ξεφουρνίζουν!!! Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  16. Χα χα χα !!!! Καλώς σε βρήκα κι εγώ !!!!! Σου αφιερώνω την ανάρτηση που έκανα πριν από λίγο !!!! Το θέμα μου : οι Δρακοι !!
    Νίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή